Czy wiecie, że pierwszy szkolny obiekt sportowy w powojennym Lęborku przy Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Żeromskiego (obecnie LO nr 1) powstał w czynie społecznym? A po przebudowach i modernizacjach trwa do dziś.
Budowali go uczniowie, rodzice i nauczyciele. Za sprawą:
Stanisława Iwanowicza - pierwszego dyrektora szkoły,
Jadwigi Grębosz i Alberta Staniszewskiego - nauczycieli ćwiczeń cielesnych,
Leopolda Dengi - ucznia,
Bonifacego Przybyły - architekta powiatowego
powstało przy ul. Zwycięstwa trawiaste pełnowymiarowe boisko piłkarskie, żużlowa 400-metrowa bieżnia, boisko do koszykówki, skocznie w dal i w wzwyż. Oddano je do użytku 1 czerwca 1947 r. i było przez długie lata najpopularniejszym miejscem rozgrywek sportowych w Lęborku. To tu toczyły się opisane w poście „W pogoni za piłką” https://www.biblioteka.lebork.pl/kultowy-lebork/w-pogoni-za-pilka/ mecze lęborskiego „Kolejarza”
Tu także odbywały się zajęcia pierwszego w mieście Szkolnego Koła Sportowego „Płomień”, które założył A. Staniszewski. Koło posiadało osiem sekcji - koszykówki, boksu, narciarstwa, łyżwiarstwa, kolarsko-wioślarska - a najpopularniejsze były siatkówka, piłka nożna i szybownictwo. W roku szkol. 1945/1946 w zajęciach brało udział ponad 40% uczniów.
Drugim ważnym obiektem na mapie lęborskiego sportu było boisko i zespół sal gimnastycznych przy Liceum Pedagogicznym (obecnie Zespół Szkół Mechaniczno-Informatycznych). Funkcjonalny obiekt zbudowany jeszcze przed wojną był areną wielu sportowych zmagań.
Po wojnie do pięknej sali gimnastycznej, którą wojska radzieckie „zagospodarowały” na stajnię, pierwsze wyposażenie do siatkówki wykonali społecznie uczniowie kursu pedagogicznego. Metalowe słupki z oprzyrządowaniem zrobiono bezpłatnie w Miejskim Przedsiębiorstwie Robót Budowlanych (znajdowało się terenie obecnego targowiska).
Przy szkole, podobnie jak w „ogólniaku”, z inicjatywy Ignacego Wałęzy powstało koło sportowe. Wówczas sportowcom z „Żeroma” wyrósł godny przeciwnik. Na rozgrywki nie trzeba było jeździć już do Wejherowa, czy Gdańska. W każdą niedzielę po mszy na sali spotykali się siatkarze.
Ukochaną dyscypliną lęborczan była piłka nożna. I o ile Klub Sportowy „Kolejarz” grupował utalentowanych dorosłych zawodników, to sekcje uczniowskie nie odnosiły większych sukcesów. Sytuacja zmieniła się po utworzeniu w 1947 r. Międzyszkolnego Klubu Sportowego „Wiedza” złożona z uczniów szkól średnich Lęborka. Sekcja korzystała z obu obiektów PGiL i LP.
Jednym z największych problemów był brak sprzętu. Działacze, z których jeden miał wujka w zarządzie KS „Polonia” Bytom, poprosili o wsparcie. Dwa tygodnie później MKS otrzymał paczkę, a w niej 24 pary butów, getry, spodenki i koszulki.
---------------
Na fot. grono pedagogiczne Państwowego Gimnazjum i Liceum im. S.Żeromskiego a wśród nich dwoje pionierów lęborskiego sportu: Jadwiga Grębosz i Bolesław Bykowski. Siedzą Nn, Franciszek Szast, Franciszka Trojanowska, dyr. Zofia Witkowska, J. Grębosz. Stoją: Józef Wilma, B.Bykowski, Ryszard Illuk, Józef Fajkowski, Jan Czerwiński.
#lęborskieczwartki na podstawie: R.Górny„70 lat z LKS @Pogoń Lębork”, B. Libich „Dzieje Lęborka” i wspomnień B.Bykowskiego LBH 6/1998. Tekst zamieszczony na stronie dostępny na licencji CC BY-NC
#lęborskieczwartki #kultowemiejscaLęborka #kultowyLębork
dodano 19.07.2022 ZBL
Projekt „Kultowe miejsca Lęborka” dofinansowany ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach programu „Patriotyzm jutra”
